اساساً روانشناسی کودک مطالعه بر روی عملکرد های خودآگاه و ناخود آگاه کودک شماست. روانشناس کودک به بررسی چگونگی تعامل کودک با والدین، خودشان و جهان اطرافشان می پردازند تا پیشرفت و رشد ذهنی او را بسنجند.
اهداف روانشناسی کودک چیست؟
روانشناسان کودک ریشه رفتارهای غیر طبیعی کودک را یافته و به او کمک می کنند تا با این مشکلات مبارزه کند. همچنین به پیشگیری، ارزیابی و تشخیص مشکلاتی مانند اوتیسم می پردازند.
چه مواردی توسط روانشناس کودک مورد ارزیابی قرار می گیرد؟
اساساً رشد فیزیکی، رشد ذهنی و رشد احساسی کودک شما در جلسات مشترک با روانشناس کودک مورد ارزیابی قرار می گیرد.
شیوه کار روانشناس کودک
روانشناسان کودک فعالیت خود را تحت عنوان سنجش و تشخیص، مداخله، پیشگیری و مشورت پیش میبرند. در ادامه به بررسی اجمالی ۴ روش کار روانشناسان کودک را برایتان آورده ایم :
مرحله اول : سنجش و تشخیص
این مسئله به بررسی ماهیت و شدت مشکل در همان ابتدای کار اشاره دارد.
روانشناس کودک باید بفهمد که کودک در چه مورد به کمک نیاز دارد و چه مدت است چنین مشکلی دارد؟ البته برای این کار روانشناس کودک باید از اطرافیان کودک مانند:
والدین، معلمان، روانشناسان مدرسه، پزشکان و… کمک بگیرد.
سنجش میتواند به وسیله مصاحبه، مشاهده رفتاری کودک و آزمونهای روانشناختی صورت گیرد.
مرحله دوم : مداخله
برای بهبود وضعیت کودک و حل مشکل، روانشناس کودک خوب باید راهکارهایی متناسب با مشکل مورد نظر ارائه دهد. این راهکارها میتوانند در چارچوبهای مختلفی مانند:
بازی درمانی، رفتار درمانی، آموزش مدیریت تربیتی (آموزش شیوه اصلاح رفتار کودک در خانه به والدین)، خانواده درمانی، دارو درمانی و… باشند.
مرجله سوم : پیشگیری
روانشناسان کودک مانند روانشناسان دیگر علاقهمند اند تا جلوی مشکلات را پیش از وقوع آن بگیرند و یا حداقل قبل از آن که مشکل از کنترل خارج شود، آن را شناسایی کنند.
روانشناسان میتوانند برنامه هایی را جهت اطلاع رسانی به کودکان و آموزش راهبرهای مقابلهای به آنان را تدوین و ارائه دهند.
مرحله چهارم : مشورت
روانشناسان باید با گروهی متشکل از متخصص اطفال، روانشناسان تربیتی و کودکان استثتایی، پرستار، مشاوران تحصیلی، والدین کودک و …
همکاری داشته باشند و با مشورت آنها به تصمیم گیری بپردازند.
